Het bestuur en alle medewerkers van Stebo huldigen collega Heidi Castermans, van wie we veel te vroeg afscheid moeten nemen. Heidi vervoegde Stebo in 2008 als adviseur voor de woonenergieloketten en deed dit met verve.
Heidi startte haar loopbaan in 2008 bij Stebo. Meteen was duidelijk dat we een heel geëngageerde dame, familiemens, medemens en collega in huis hadden gehaald. Met een diploma tuinbouw en werkervaring bij Tevona als achtergrond, groeide ze uit tot expert in het woonenergieloket.
Theoretische beschouwingen consumeerde ze graag, maar vooral met mate. Zich tot in de puntjes verdiepen in de materie om verbouwers te informeren, te adviseren en te begeleiden in de realisatie van hun woondroom, was voor haar de evidentie zelve. Met veel plezier dook ze in de meest complexe dossiers, op zoek naar mogelijkheden. Ze zocht en stopte pas wanneer ze alle rechten voor mensen had kunnen uitputten.
Het Heidi-effect
Vele jaren verzorgde Heidi het woonenergieloket in Riemst, haar thuishaven. Veel promo hoefden we voor het ‘Stebo-loket’ niet te maken. In Riemst ging de ronde dat je voor woonvragen op donderdagnamiddag gewoon naar Heidi in het gemeentehuis moest gaan. Op basis van mond-aan-mondreclame van tevreden klanten, hielp ze al die jaren heel veel Riemstenaren aan premies. Over het ‘Heidi-effect’ gesproken!
We kennen haar als een doener, die ook wel kordaat kon zijn. Nooit kwetsend, maar altijd met respect en vanuit een bijzonder groot en goed hart.
Groepsmens met groot hart
Jaren later maakte het leegstandsbeleid ook deel uit van Heidi's takenpakket. Samen met de gemeenten ontwikkelde ze werkprocessen binnen de reglementaire kaders. Ze nam hierin een leidende rol en bewaarde de nuchtere rust om consequent en rechtvaardig te handelen.
Op geheel zelfstandige wijze modelleerde ze haar job en spreidde met gemak haar vleugels op de verschillende plekken waar haar job haar bracht. Ze bracht veel tijd door bij lokale besturen. Ze ontwikkelde er lokale netwerkjes die resulteerden in een productieve samenwerking en sterke collegialiteit. Ook daar werd ze graag gezien.
Heidi was absoluut een groepsmens en geenszins een solist. Haar Stebo-team was haar veilige standvastige nest van waaruit ze kon uitvliegen en terugkeren. Reflecteren, ventileren, bijsturen, aanpakken, helpen, ondersteunen, luisteren, ... het zijn maar enkele werkwoorden die Heidi typeren als collega.
Wijndomein Vlijtingen
Die zelfstandigheid werd ook duidelijk toen ze samen met haar man een nieuwe droom najoeg in bijberoep. Ze volgden een opleiding tot wijnbouwer-wijnmaker. In 2014 was de eerste wijngaard een feit: een realisatie in Vlijtingen (Riemst), het dorp waar ze beiden geboren en getogen zijn.
Met veel liefde en zorg, maar ook weloverdacht, groeide het Wijndomein Vlijtingen. 'Het veld' wordt er zo natuurlijk mogelijk gehouden. Herbiciden en insecticiden worden geweerd, nuttige insecten krijgen ruimte en onkruid wordt geschoffeld. In 2018 verbouwden ze de boerderij van oma Bello om tot wijnmakerij, met cuverie en proefruimte. Kortom, met veel respect voor de natuur en klimaatbewust, groeit en bloeit het Wijndomein gestaag verder.
Levensvreugde in moeilijkere tijden
Een 3-tal jaren geleden werden we verrast en met verstomming geslagen. Een boosdoener in haar hoofd, een niet genodigde gast liet van zich horen. Moedig, krachtig en kordaat ging ze hem te lijf. Een proces van hoop, verwachting, berusting, vernieuwde hoop speelde zich veelvuldig af. En in deze hele periode was er één constante die Heidi typeerde: levensvreugde.
We wisten dat er een dag van afscheid zou aankomen. Nu het zo ver is, blijft het heel onwezenlijk en ook begrijpbaar tegelijk.
Het is moeilijk om te zeggen dat Heidi er niet meer is. Zo moedig en karaktervol ging ze met haar diagnose en ziekte om. Ze deed dit op zo’n manier dat ze anderen (en dus ook ons) enorm hielp om hiermee om te gaan.
Ze is zo geliefd, wordt gedragen door een grote gemeenschap die haar tijdens deze ziekteperiode is blijven omringen. Dat is misschien ook wel een stukje ‘therapie’ voor haar geweest…
De laatste weken gingen gepaard met veel pijn. Die werd met alle mogelijke middelen bestreden. Maar ook met deze hulpmiddelen ging ze snel achteruit.
De herinneringen aan Heidi zijn talrijk. Koester ze, haal ze op, spreek er over. Zorg voor mekaar. Heidi zou het heel goed vinden en ervan genieten.
Enorm dankbaar voor wat je voor onze organisatie en ons als collega’s hebt betekend. Een hartelijke groet van ons allen, Heidi.
Je collega's
De bestuurders en leden van Stebo vzw