Het bestuur en alle medewerkers van Stebo huldigen collega Jos Put, van wie we veel te vroeg afscheid moeten nemen. Jos heeft 25 jaar voor Stebo gewerkt en belichaamde zonder meer zijn functie van handelsconsulent.
‘Doen wat we zeggen, en zeggen wat we doen’
Het was een van de vele motto’s van Jos, om zijn middenstanders tot medestanders van beleid te maken. Want dat is wat Jos heel zijn professioneel leven heeft gedaan.
Engagement, samenlevingsopbouw, werken als animator, … . Al in zijn jonge jaren in de jeugdbeweging en in de prille maar baanbrekende jeugdhuiswerking JEFA in Heusden-Centrum legde Jos de fundamenten van zijn latere professionele leven.
Van handelaar naar opbouwwerker
In de eerste helft van zijn loopbaan baatte Jos een groentewinkel uit in Heusden. Zijn goede vriend, wijlen Herman Cuppens, was hem voorgegaan om de carrièreswitch te maken van handelaar naar opbouwwerker bij Stebo in Genk. Herman stimuleerde Jos om mee te solliciteren. En zo begon voor Jos in 2000 een nieuw professioneel hoofdstuk als handelsconsulent. Dat hoofdstuk is niet eerder dan eind vorig jaar afgerond.
Bruggenbouwer met passie
Jos voltooide de modulaire opleiding Sociaal-cultureel werk om meer methodische onderbouw te geven aan zijn intuïtieve aanpak van opbouwwerk in handelskernen. Hij leerde zo nog beter te begrijpen hoe systeem en leefwereld zich tot elkaar verhouden en hoe hij daartussen kon laveren. Als bruggenbouwer tussen handelaars en beleid: dat kon hij als de beste.
Als je opbouwwerk doet in eigen dorp of gemeente, raken ‘leven’ en ‘werken’ helemaal verweven. Dan wordt winkelen werken, een pint drinken wordt dan een observatie, een vrijwillige vergadering van de Dorpsraad wordt een peiling. Jos was geëngageerd en aanwezig, maar hield tegelijk een professionele afstand om geen agenda- of belangenconflict te krijgen.
Humaan & humoristisch
Onder de mensen zijn was zijn brandstof. Daarvan kreeg hij energie. Hij was een voluntaristische professional en tegelijk een professionele vrijwilliger. Hij belichaamde gewoon zijn functie.
Dat verzoenen van schijnbare tegenstellingen typeerde Jos ten voeten uit. Was hij ook geen syndicale zelfstandige, of een zelfstandige syndicalist? Hij handelde altijd met het algemeen belang voor ogen, kwam niet op voor zichzelf, maar steevast voor de anderen, voor het collectief. Hij was een steun en toeverlaat voor zijn naaste collega’s en hield eraan zelfstandig en zelfsturend te werken, maar nooit zelfbesturend of zelfbedienend.
Jos hanteerde humor als zijn belangrijkste methode. Hij kon in gezelschap wel eens de nar spelen, want ‘al lachend zegt de zot de waarheid’. Voor Jos was een dag niet gelachen een dag niet geleefd. Hij was grote fan en enthousiast beoefenaar van de nationale knuffeldag. En als we soms wat veel druk zetten, kregen we te horen ‘Gij doet alsof ge mij betaalt, dan doe ik alsof ik voor u werk’.
Zijn informele stijl maakte hem toegankelijk voor iedereen, en zijn discretie maakte hem tot vertrouwenspersoon van handelaars én medewerkers.
Daarom, beste Jos, voor die collegiale collega die je altijd was, die buurtgerichte buur, die zorgzame zorger, die vaderlijke vader, die meewerkende zelfstandige en zelfstandige medewerker, die wijze dorpsoudste en oude dorpswijze, die raadzame middenstander en standvastig middenstandsrader, die kernversterkende handelaar en handelskernversterker, …
Voor die bijzondere, veelzijdige, zachte en vastberaden goede mens die je was:
Onze oprechte dank, Jos, ons grootste respect en onze hartelijkste afscheidsgroet. Jos, gij waart de beste. Het ga je goed.
Van harte
Je collega's
De bestuurders en leden van Stebo vzw