Naast jullie rol als teamcoördinator, maken jullie ook deel uit van het directieteam van Stebo vzw.  Jullie zijn er de twee jongste ‘zwaargewichten’. Wat is jullie kijk op de organisatie. Welke ambities hebben jullie voor Stebo?

Ina: “Als archeologe van opleiding boeit het me om te kijken naar de manieren waarop mensen zich aanpassen aan uitdagende maatschappelijke veranderingen. Stebo ontstond als organisatie vanuit het rijke Limburgse mijnverleden en de uitdagingen na het sluiten van de mijnen. De wereld veranderde uiteraard sinds ons ontstaan in 1987. Nieuwe vraagstukken dienen zich aan, onder andere de energietransitie en de toenemende digitalisering. Daar staan we samen voor. Wanneer je verder bouwt op wat je leerde uit het verleden en dat wat goed werkt verder versterkt, ga je vanuit die lessen nieuwe dingen vorm kunnen geven.  Begrijp me niet verkeerd, ik ben geen nostalgicus, maar ik ben er wel van overtuigd dat identiteit een dankbare brug kan zijn om aan toekomstontwikkeling te doen.”

Jan: “Ik zie mezelf ook wel als zo’n toekomstbouwer. Dé uitdaging voor Stebo is om blijvend positief mee vorm te geven aan nieuwe samenwerkingsverbanden. Voor ons is het belangrijk dat iedereen meekan, ook al gaat het over een complexe materie. De vertaalslag maken en zoeken naar manieren dat iedereen effectief baat heeft bij een beleidsbeslissing. Dat is wat we doen. Stebo is een beetje een gatekeeper. Onze samenleving staat voor heel wat complexe vraagstukken. Wij moeten ervoor zorgen dat ook iedereen effectief mee kan met die veranderingen. Of het nu gaat over de klimaatuitdagingen of de steeds groter wordende kloof tussen rijk en arm. Je moet iedereen aan boord kunnen houden. Zo’n immense uitdaging counter je alleen door multidisciplinair te werken. Ik zie de verschillende nieuwe cross-over activiteiten binnen Stebo zelf als een voorbeeld van waar we nog meer naartoe moeten in de toekomst. Intern connecteren zorgt voor nieuwe chemie Denk maar aan ons nieuwe team energie-armoede, dat bestaat uit zowel sociaal werkers als meer technisch geschoolde profielen.”

Waar liggen vandaag de belangrijkste uitdagingen voor Stebo? In welke thema’s zetten jullie teams met plezier de tanden?

Jan: “Binnen het thema energie-armoede hebben we meerdere rollen te vervullen. Ten eerste moeten we de stem versterken van zij die het moeilijk hebben. Aan de andere kant willen we ook inzetten op educatie en mensen helpen om weer volledig in hun kracht te staan. Onze energiescanners informeren hun klanten en proberen om hen meer inzicht te geven in hun energieverbruik. Samen met de technisch adviseurs, wijzen we hen in de richting van de voordelige energieleningen, geven uitleg over wat de nieuwe technieken inhouden … Zo kunnen ze zelf hun gedrag aanpassen en mee hun eigen situatie verbeteren.”

Ina: “Op het vlak van energetische renovatie verandert er dagelijks heel veel. Goed dat de urgentie van de energietransitie stilaan overal doordringt, maar het maakt het wel moeilijker te voorspellen waar we over 5 à 10 jaar moeten staan. We hebben een voorsprong nodig om te kijken met welke dienstverlening we én burgers én gemeentebesturen kunnen bijstaan bij het inzetten van nieuwe technologie in de effectieve (renovatie)praktijk. Onze overheid legt een belangrijke verantwoordelijkheid bij de burgers. De renovatie van de private woningen is één van de pijlers van de energietransitie. Enkel door bij te blijven en actief de nieuwste ontwikkelingen binnen het energielandschap op te volgen, kunnen we vooruit denken en ervoor zorgen dat we passende dienstverlening blijven ontwikkelen om de nieuwe inzichten te vertalen en bruikbaar te maken in de praktijk. Om dus effectief mensen op het juiste pad te zetten in hun persoonlijke renovatieprojecten. In Europese projecten als oPEN LAB en MUPEDD zijn we vanop de eerste rij betrokken bij het ontstaan van innovatieve technieken. Kennisinstellingen als K.U. Leuven en gespecialiseerde partnerorganisaties als Energyville vertrouwen binnen deze projecten op Stebo om de link te leggen met de eindgebruikers. Om de projectinnovaties als het ware te vertalen naar de samenleving.”